Pierwsze zapiski o noclegi Karpacz pojawiają się w „Księgach Walońskich” z końca XIV wieku. Pierwsi osadnicy przybywali z powodu kruszców jakie można było tu spotkać, min. złoto, srebro, rudy żelaza, gdyż Sudety, a wraz z nimi Karkonosze, należą bowiem do najstarszych gór w Polsce. Dzięki temu kryją w sobie bardzo wiele surowców mineralnych. Zapiski mówią też o dużej ilości drwali przez których powstały tereny na których można było się osiedlać. Właśnie wtedy powstawały pierwsze osady, początkowo w Wilczej Porębie, Budniku i Bierutowicach.

W wyniku karczowania lasu powstawały polany m.in. Stara Polana, Wilcza Poręba oraz Krzywa Góra a na nich budowano pierwsze w Karkonoszach budy pasterskie.

W XVII w. pojawili się tutaj protestanccy uciekinierzy z Czech. Przez dłuższy czas mieszkańcy zajmowali się zielarstwem. Karpacz do czasu prężnego rozwoju turystyki nie istniał jako jedna miejscowość, ale jako zbiór luźnych i niezależnych osad. Prawa miejskie Karpacz otrzymał w 1960 r.

Od XIX w. nastąpił rozwój turystyki i sportów zimowych. Przed II wojną światową był pokaźnym kurortem, utrzymanym w tyrolsko-szwajcarskim stylu z połączeniem kolejowym, torami bobslejowymi i skocznią narciarską. Po wojnie Karpacz pensjonaty, wille czy apartamenty stały się głównym kurortem polskich Karkonoszy.