Polańczyk to licząca przeszło 800 mieszkańców wieś w województwie podkarpackim, w gminie Solina. Od 30 grudnia 1999 roku Polańczyk jest siedzibą władz gminy Solina.

Początkowo funkcjonowały dwie nazwy wsi – Poleszczańskie oraz Polańskie. Nazwy te pochodzą od słowa „polana”, czyli miejsca powstałego w terenie leśnym po usunięciu drzew.

Według zapisków wieś istnieje już od roku 1580, jej lokacja odbyła się na prawie wołoskim. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską. W pierwszej połowie XX wieku wieś została dwukrotnie nawiedzona przez epidemię tyfusu, przez co wielu mieszkańców ówcześnie osiedlonych w Polańczyku zmarło. Po powstaniu Zalewu Solińskiego w latach 1961 – 1968 we wsi zbudowano domy wczasowe i sanatoria.

W 1999 roku Polańczyk zdobył status uzdrowiska, chociaż lecznictwo uzdrowiskowe prowadzono w miejscowości już w 1974 roku. Okolice bogate są w wody wodoro – chlorkowo – sodowe i wciąż nie eksploatowane jodkowe. W Polańczyku leczy się tutaj m.in. choroby układu oddechowego i moczowego oraz choroby kobiece.

Do zabytków Polańczyka należą:

• powstała w 1907 roku murowana greckokatolicka cerkiew pw. św. Paraskewii z cudowną ikoną Matki Boskiej z Łopienki, obecnie przekształcona na sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości. Ikona pochodzi z I połowy XVII wieku i przeniesiona została z z cerkwi w Łopience w 1949 roku.
• cmentarz z murowaną kaplicą dworską z 1909 roku fundacji rodziny Cieślińskich;
• kamienna kapliczka z 1908 roku pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, położona nad Jeziorem Solińskim.

Osoby goszczące we wsi mogą liczyć na szeroko rozbudowaną jak na możliwości bazę noclegową – Polańczyk noclegi, oferującą ponad 1000 miejsc w kwaterach prywatnych, pensjonatach i gospodarstwach agroturystycznych. Dzięki sąsiedztwu z Jeziorem Solińskim, przyjeżdżający do Polańczyka turyści mogą korzystać z przystani żeglarskich i basenu pływającego.